Op het perron stond wasili en zijn zoon te wachten. Ze kenden de aankomsttijd. Dus dat was heel mooi. Een eindje rijden naar Mazyr. Daar was zijn vrouw en andere zoon. Hun oudste dochter studeert in Mogilev en de jongste was naar school. Die zie ik vast morgenochtend. Onder het eten dat gereed stond werd er via Google driftig gecommuniceerd. Filmpjes van de Russen in de Oude Kerk en de mannenzang lieten iets van Katwijk zien. Morgen ga ik het nieuwe bouwwerk zien. Nu is de dag wel vol. Groeten uit een koud en wittig Mazyr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten