Hier en daar is het wel eens wat veel van hetzelfde, maar met de film proberen we ook onze sponsoren te laten zien waar hun goederen terecht komen. Ook hebben we afgelopen jaar heel wat gezinnen bezocht, zodat u een indruk krijgt van de nood die er heerst. Alcoholisme is een groot probleem. De kinderen zijn daar vaak de dupe van. Door contacten met de plaatselijke sociale dienst en sociaal werkers verbonden aan plaatselijke scholen komen we in contact met gezinnen waar tekorten zijn. Nu hebben we een aantal van deze gezinnen bezocht. Op allerlei plaatsen komen we mensen tegen met een bewogen hart. Ze doen wat ze kunnen om onder de gegeven omstandigheden gezinnen met problemen, ouderen met een klein pensioentje, gehandicapten en weeskinderen te helpen. Wij proberen deze bestaande instanties waarvoor deze mensen werken, te helpen. In Kobryn en omgeving doen we dat in samenwerking met de stichting Miloserde. Valentina Yakubets is daarvan de directeur. U ziet haar geregeld in de film. Zij is al vele jaren het aanspreekpunt van de werkgroepen van St. Charité in de regio Brest. Maar veel van onze hulpgoederen gaan via haar ook het land in. Zonder het werk van Valentina en haar stichting zou het voor ons onmogelijk zijn op een goede manier hulp te verlenen. Ze is ons aanspreekpunt, onze gids, onze tolk en de grote organisator achter de verdeling van de goederen.
Humanitair transport vanuit de Hervormde gemeente Katwijk aan Zee naar Belarus
donderdag 25 april 2019
Film van de reis van november 2018
Ten lange leste is het gelukt. Huig Hartevelt heeft de film gemaakt. Michel Langmuur heeft de film in behapbare stukken geknipt en nu staan er een aantal delen op Youtube en komen ze ook hier.
Hier en daar is het wel eens wat veel van hetzelfde, maar met de film proberen we ook onze sponsoren te laten zien waar hun goederen terecht komen. Ook hebben we afgelopen jaar heel wat gezinnen bezocht, zodat u een indruk krijgt van de nood die er heerst. Alcoholisme is een groot probleem. De kinderen zijn daar vaak de dupe van. Door contacten met de plaatselijke sociale dienst en sociaal werkers verbonden aan plaatselijke scholen komen we in contact met gezinnen waar tekorten zijn. Nu hebben we een aantal van deze gezinnen bezocht. Op allerlei plaatsen komen we mensen tegen met een bewogen hart. Ze doen wat ze kunnen om onder de gegeven omstandigheden gezinnen met problemen, ouderen met een klein pensioentje, gehandicapten en weeskinderen te helpen. Wij proberen deze bestaande instanties waarvoor deze mensen werken, te helpen. In Kobryn en omgeving doen we dat in samenwerking met de stichting Miloserde. Valentina Yakubets is daarvan de directeur. U ziet haar geregeld in de film. Zij is al vele jaren het aanspreekpunt van de werkgroepen van St. Charité in de regio Brest. Maar veel van onze hulpgoederen gaan via haar ook het land in. Zonder het werk van Valentina en haar stichting zou het voor ons onmogelijk zijn op een goede manier hulp te verlenen. Ze is ons aanspreekpunt, onze gids, onze tolk en de grote organisator achter de verdeling van de goederen.
Hier en daar is het wel eens wat veel van hetzelfde, maar met de film proberen we ook onze sponsoren te laten zien waar hun goederen terecht komen. Ook hebben we afgelopen jaar heel wat gezinnen bezocht, zodat u een indruk krijgt van de nood die er heerst. Alcoholisme is een groot probleem. De kinderen zijn daar vaak de dupe van. Door contacten met de plaatselijke sociale dienst en sociaal werkers verbonden aan plaatselijke scholen komen we in contact met gezinnen waar tekorten zijn. Nu hebben we een aantal van deze gezinnen bezocht. Op allerlei plaatsen komen we mensen tegen met een bewogen hart. Ze doen wat ze kunnen om onder de gegeven omstandigheden gezinnen met problemen, ouderen met een klein pensioentje, gehandicapten en weeskinderen te helpen. Wij proberen deze bestaande instanties waarvoor deze mensen werken, te helpen. In Kobryn en omgeving doen we dat in samenwerking met de stichting Miloserde. Valentina Yakubets is daarvan de directeur. U ziet haar geregeld in de film. Zij is al vele jaren het aanspreekpunt van de werkgroepen van St. Charité in de regio Brest. Maar veel van onze hulpgoederen gaan via haar ook het land in. Zonder het werk van Valentina en haar stichting zou het voor ons onmogelijk zijn op een goede manier hulp te verlenen. Ze is ons aanspreekpunt, onze gids, onze tolk en de grote organisator achter de verdeling van de goederen.
vrijdag 19 april 2019
Voorspoedig
IJs en weder dienende, hopen Jan en Gerrit vanmiddag rond een uur of 1 Rijnsburg binnen te rijden. Ze waren rond 8 uur vanmorgen bij Bad Oeynhausen. We zijn dankbaar dat het allemaal zo voorspoedig is gegaan.
donderdag 18 april 2019
Weer op weg.
Vandaag rijden de mannen door Polen naar Duitsland. Vanmorgen half 9 hebben ze de reis aanvaard. Alles van de dag daarvoor weer vergeten. Huig, de dichter in onze groep, schreef:
Lang gewacht,
Stil gezwegen,
Toch nog een stempel gekregen.
Jan was er niet helemaal zeker over of hij ook stilgezwegen had. Innerlijk in ieder geval niet.
Even over de grens. In alle opzichten. Je zult maar iedere week bij die grensovergang staan.
We hopen op een goede thuisreis.
woensdag 17 april 2019
Na veel oponthoud nu in Polen aangekomen.
Al ziet men kerk en toren staan, dan is de reis nog niet gedaan. Ging het op de heenweg allemaal erg snel. Nu was het allemaal anders. met een lege auto in de rij om een stempel te krijgen. Maar de man voor je in de rij heeft zijn papieren niet in orde en dan moet je wachten totdat hij klaar is. Dat duurde bijna 6 uur. Gelukkig waren de Poolse beambten zeer vlot. Een half uur en de papieren waren klaar. Nu op zoek naar een parkeerplaats en dan 9 uur rust. Morgen bij daglicht weer verder.
Dankbaar dat alles goed mocht verlopen.
We zingen een avondlied met de 12 rovers.
Dankbaar dat alles goed mocht verlopen.
We zingen een avondlied met de 12 rovers.
Papieren geregeld
Overdrachtspapieren geregeld. Nog wat zaken voor de terugreis. Gerrit heeft de tas onder hand bereik. Nu zijn ze al weer onderweg op de terugreis. Snel naar de grens en dan maar weer hopen dat het net zo vlug ging als op de heenweg. En dan zullen ze misschien nog een aantal uren rijden als het nog licht is. Maar ik denk dat ze wel heel snel na de grensovergang zullen gaan staan. Ongeveer half vier zijn ze aan de grens. En om morgen zoveel mogelijk bij daglicht te rijden zullen ze vanavond uiterlijk 10 uur willen stoppen. Dus dan is er niet meer zoveel tijd. Maar we horen wel meer als ze weer in Polen zijn.
Valentina laat u allen hartelijk groeten en wenst u een Gezegend Pasen. Zij zelf zal dat volgende week zondag vieren, dan is het orthodoxe Paasfeest. De orthodoxe traditie heeft een andere kerkelijke kalender.
Onderweg naar de grens
En bij dit soort loketjes wachten
Valentina laat u allen hartelijk groeten en wenst u een Gezegend Pasen. Zij zelf zal dat volgende week zondag vieren, dan is het orthodoxe Paasfeest. De orthodoxe traditie heeft een andere kerkelijke kalender.
Lading gelost.
De goederen zijn veilig aangekomen en inmiddels is de vrachtwagen leeg. De schuur staat vol met de goederen. Dankbaar dat het zo ver allemaal goed mocht komen. Later horen we wat de mannen gaan doen verder. Ik vermoed dat ze weer gauw de terugreis zullen aanvaarden. Maar daarover later meer.
Valentina stuurde nog wat meer plaatjes.
Valentina stuurde nog wat meer plaatjes.
Aangekomen in Kobryn
Ik was nog vergeten dat er nog een tolkastje moet worden gekocht op weg naar Kobryn. En dat neemt natuurlijk ook wel een uur tijd in beslag. Niets gaat gewoon vlug achter Frankfurt an der Oder.
Maar nu zijn ze dan toch op de plaats van bestemming. En het lossen van de vrachtwagen is begonnen.
Maar nu zijn ze dan toch op de plaats van bestemming. En het lossen van de vrachtwagen is begonnen.
Bij de douane in Kaslowice
Zojuist (07.00 uur) bericht ontvangen dat Gerrit en Jan ons contact in Kobryn, Valentina hebben ontmoet. Het is daar 1 uur later. Nu staat de wagen op een terrein van de douane. Daar worden de goederen ingeklaard. Als het mee zit dan duurt dit 2 uur. Het was niet druk aan de grens, dus waarschijnlijk ook niet bij deze douane. Maar dat weet ik niet.
Gerrit gaf om 01.00 uur bericht dat ze over waren. Dat is 02.00 in Belarus. Ze hebben dus vannacht in alle rust kunnen slapen. Valentina is nu naar hen toegekomen om de papieren in gereedheid te brengen, zodat ze dit terrein weer kunnen verlaten met de ingeklaarde goederen. Ze worden dan opgeslagen in het pakhuis van "Miloserde". Over minimaal 4 weken worden de goederen dan vrijgegeven en kunnen ze worden verdeeld.
Hier wat plaatjes van vorige jaren. het terrein waren Miloserde zijn pakhuis heeft en de van Valentina en haar medewerkers.
Gerrit gaf om 01.00 uur bericht dat ze over waren. Dat is 02.00 in Belarus. Ze hebben dus vannacht in alle rust kunnen slapen. Valentina is nu naar hen toegekomen om de papieren in gereedheid te brengen, zodat ze dit terrein weer kunnen verlaten met de ingeklaarde goederen. Ze worden dan opgeslagen in het pakhuis van "Miloserde". Over minimaal 4 weken worden de goederen dan vrijgegeven en kunnen ze worden verdeeld.
Hier wat plaatjes van vorige jaren. het terrein waren Miloserde zijn pakhuis heeft en de van Valentina en haar medewerkers.
dinsdag 16 april 2019
Weinig drukte op de grens
De mannen zijn al gearriveerd op de grens. De foto uit de vorige post was al even ouder.
Nog een klein stukje tot de grens Polen/Belarus.
Het gaat allemaal heel voorspoedig. Nog een klein uurtje tot de grens in Kukuricky/Kaslowice. De grens van de EU.
Daar vindt eerst een bezoek aan de Poolse douane plaats. De vrachtwagen rijdt het douane terrein op. Er wordt een elektronisch weegpasje uitgedeeld en een nummer aangewezen. De vrachtwagen wordt geparkeerd en in het gebouw van de douane worden de papieren bekeken en gecontroleerd en dan gestempeld. Al naar gelang de drukte en de werkzin van de douaniers duurt dat van 1,5 uur tot een uur of 5 á 6. Dan een weg door niemandsland naar de grenspost van de Wit-Russische douane. Daar een ongeveer gelijkluidende procedure. Eerst moeten er papieren worden gemaakt voor de invoer. Daar moet voor worden betaald. Geen grote bedragen, maar het neemt tijd. De papieren moeten door een grotere hoeveelheid beambten als in Polen worden bekeken en er wordt ook op van alles en nog wat gecontroleerd. Voor alle productgroepen die we binnenbrengen zijn er codes. En die zetten wij er wel op, maar worden door hen weer gecontroleerd en niet altijd is daar overeenstemming over. Dan wordt de vrachtwagen gescand. Dan moet er gekeken worden of met de goederen herkend en er niets instaat dan niet is aangemeld. Dan moet een hogere officier de boel nog weer eens goedkeuren. Dit alles neemt tijd. Als de wisseling van de wacht is. En er is grote kans dat Jan en gerrit daar last van hebben, komt er nog weer eens 2 uur bij.
Maar als er nu een beetje gewerkt wordt is het te verwachten dat ze morgenochtend rond een uur of 8 over zijn en dan kunnen inklaren. Dat zou kunnen betekenen dat ze morgenavond de terureis weer kunnen aanvaarden.
We wachten af.
Daar vindt eerst een bezoek aan de Poolse douane plaats. De vrachtwagen rijdt het douane terrein op. Er wordt een elektronisch weegpasje uitgedeeld en een nummer aangewezen. De vrachtwagen wordt geparkeerd en in het gebouw van de douane worden de papieren bekeken en gecontroleerd en dan gestempeld. Al naar gelang de drukte en de werkzin van de douaniers duurt dat van 1,5 uur tot een uur of 5 á 6. Dan een weg door niemandsland naar de grenspost van de Wit-Russische douane. Daar een ongeveer gelijkluidende procedure. Eerst moeten er papieren worden gemaakt voor de invoer. Daar moet voor worden betaald. Geen grote bedragen, maar het neemt tijd. De papieren moeten door een grotere hoeveelheid beambten als in Polen worden bekeken en er wordt ook op van alles en nog wat gecontroleerd. Voor alle productgroepen die we binnenbrengen zijn er codes. En die zetten wij er wel op, maar worden door hen weer gecontroleerd en niet altijd is daar overeenstemming over. Dan wordt de vrachtwagen gescand. Dan moet er gekeken worden of met de goederen herkend en er niets instaat dan niet is aangemeld. Dan moet een hogere officier de boel nog weer eens goedkeuren. Dit alles neemt tijd. Als de wisseling van de wacht is. En er is grote kans dat Jan en gerrit daar last van hebben, komt er nog weer eens 2 uur bij.
Maar als er nu een beetje gewerkt wordt is het te verwachten dat ze morgenochtend rond een uur of 8 over zijn en dan kunnen inklaren. Dat zou kunnen betekenen dat ze morgenavond de terureis weer kunnen aanvaarden.
We wachten af.
Terespol is de grensplaats
Weer op weg
De mannen rijden sinds 6 uur deze morgen (dinsdag 16 april) weer . Vandaag de A2 door Polen tot de grens Polen/Belarus.
maandag 15 april 2019
In Polen aangekomen.
De mannen met de vrachtwagen zijn aangekomen in Polen. Ongeveer om deze tijd zullen ze een slaapplaats zoeken en de truck langs de kant zetten. Tot nu toe gaat de reis voorspoedig. Vanmorgen even wat probleempjes met de aansluiting van de aanhanger, maar die konden worden opgelost. En vanavond duurde het wachten om de tolkastjes te regelen wel een uur. Dat is natuurlijk jammer van de tijd. maar ja, het is niet anders, zeggen we dan. Nu dus een rustperiode van 9 uur en dan weer verder. Dan is het mogelijk dat ze morgenavond rond een uur of 7 aan de grens komen. Dan gaat alles volgens plan. We hopen en bidden dat het allemaal gelukken mag.
We zijn dankbaar voor alle bijdragen die we weer mochten ontvangen. Er zijn ook voor dit transport weer veel goederen binnengekomen. Op deze manier kunnen we hulp verlenen aan de allerarmsten in Wit-Rusland. De goederen komen op allerlei plaatsen in het land. Vanuit Kobryn wordt een deel gebracht naar een project in Minsk. De kleding wordt verdeeld door onze zuster stichting Miloserde in Kobryn en omgeving. Het ziekenhuis in deze plaats, verschillende tehuizen voor ouderen en gehandicapten. De vrienden van de ons bekende gemeenten ontvangen weer hulp in het najaar.
De mannen staan langs de snelweg A2. We wensen hen een goede nachtrust.
We zijn dankbaar voor alle bijdragen die we weer mochten ontvangen. Er zijn ook voor dit transport weer veel goederen binnengekomen. Op deze manier kunnen we hulp verlenen aan de allerarmsten in Wit-Rusland. De goederen komen op allerlei plaatsen in het land. Vanuit Kobryn wordt een deel gebracht naar een project in Minsk. De kleding wordt verdeeld door onze zuster stichting Miloserde in Kobryn en omgeving. Het ziekenhuis in deze plaats, verschillende tehuizen voor ouderen en gehandicapten. De vrienden van de ons bekende gemeenten ontvangen weer hulp in het najaar.
De mannen staan langs de snelweg A2. We wensen hen een goede nachtrust.
Snelweg Bad Oeynhausen gereed
Het is één lange weg van Katwijk naar Kobryn. Als maar rechtuit. 20 jaar geleden was het door dorpjes en steden. Nu gaat het eigenlijk alleen rond en na Warschau nog op die manier. Verder is het allemaal snelweg. Én tot voor kort een klein stukje in Duitsland. Maar dat kon voor heel veel oponthoud zorgen. En als je de weg niet weet, ook nog wel eens zorgen voor een misser, en dan een nog langere omweg. Maar die laatste barrière is nu ook geklaard. Jan stuurde beelden. Ik laat het u maar zien.
Vertrokken naar Kobryn, Belarus
Vanaf de parkeerplaats vertrokken Gerrit en Jan deze morgen naar Kobryn. De vrachtwagen geladen en de papieren gereed. En nu op hoop van zegen de weg op. De reis is ongeveer 1500 km en ze hopen woensdagmorgen te arriveren.
vrijdag 12 april 2019
Nieuw Transport Maandag 15 april 2019
Maandag hopen Gerrit Kloos en Jan Nicolaas van Duijn te vertrekken om een vrachtwagen vol met kleding en schoenen, rollators, bedden,schooltafeltjes en stoeltjes, een berg kinderwagens (achtergelaten in het vliegtuig en aan ons beschikbaar gesteld door de vliegmaatschappij), verbandmiddelen, serviesgoed en speelgoed weg te brengen. De lading zit inmiddels in de aanhanger die ons door onze sponsor de Mooij ter beschikking is gesteld. We huurden een truck. Vandaag kwamen de papieren gereed. We hopen op een goede reis en een veilige thuiskomst.
