Nu ik dit schrijf hebben we de eerste 500 km. achter ons. Voor we gaan rusten zullen we nog 300 km. moeten maken. Inmiddels heeft Huib de soeppan al vast tussen de slingerschotten staan. Rina's soep eten we vanavond. Huig heeft ze met Marjan gemaakt. Zo is Rina op deze dag toch in onze gedachten bij ons. Dan zit er in een pan soep een wereld aan herinneringen voor Huig. En als ik dit opschrijf, denk ik ineens ook aan Nel de Borst. Ze revalideert na een ernstig infarct. Haar Chris moet ze al vele jaren missen. Welk een enthousiasme en mededogen was er in hem voor de mensen die onderliggen en tekort komen. En hoe hartelijk zong hij van de Zaligmaker. En we denken ook aan Truus den Haas en haar Jaap. Wat missen we zijn oprechtheid en kinderlijke vreze des Heeren. Wat mocht hij vaak bewogen bidden na een dag vol ontmoetingen met mensen in nood. En we denken ook aan Janna Vooys en haar Willem. Voor een ieder die hem gekend heeft, zeg ik niets nieuws als ik aan hem denk als een baas. Ik zie hem zitten, op de dag na het overlijden van Chris, op de grond tegen de muur met zijn blik op oneindig. En hoor die grote man met kinderlijke stem zingen: veilig in Jezus armen. Jan en Krijna van Duijn weten alles van verlies en verdriet. Hoezeer ook dankbaar voor wat ze bij elkaar hebben gevonden.
Onderweg zijn geeft tijd en ruimte om stil te overdenken. De Psalm zingt: 'k zal gedenken, hoe voor dezen, ons de Heer' heeft gunst bewezen.
Oh, daar is heel wat voor nodig voor we zo ver zijn dat we hierin meekomen. Het is net als met de verkondiging van het Evangelie aan mensen in nood, middenin een onderdrukkende samenleving. Ik verkondig u grote blijdschap.... Nou daar zie ik niets van. En toch, Al ga ik ook door een dal van de schaduw van de dood. Ik zal niet vrezen. Gij zijt met mij. Dat is Zijn Naam! En zo redt Hij zondaren en geeft ze euwig leven. Jezus is Zaligmaker. Lof Zijn heerlijke Naam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten