Als je niets probeert, dan komt het er ook niet. Dus...
Ik wil u een en ander vertellen over het verzorgingstehuis "Familiehaven" in Vojgany. Op dit blog kunt u er van alles op lezen. Maar ik roep hier het een en ander in herinnering.
We zijn als werkgroep nu verschillende keren in Vojgany geweest met hulpgoederen. Jelena zag de nood van de ouderen mensen in het dorp waar haar moeder als dokter had gewerkt en werd met hen bewogen. Ze kreeg een oud schoolgebouw in gebruik en begon met vrijwilligers en leningen van bekenden een tehuis voor deze ouderen. Ze had contact met Irina uit Minsk, die wij weer kennen van ontmoetingen in de grote stad op zondagen. Ze bracht ons bij Jelena en samen met anderen kwam de hulp op gang.
we keken beschaamd in het rond, toen we er de eerste keer kwamen. Ik laat u wat plaatjes zien.
Jelena kwam door onheuse bejegening in de gevangenis terecht. En na een straf van 2 jaar mocht ze daar weer uit komen. Daarna werd ze volledig gerehabiliteerd en de verantwoordelijken voor haar arrestatie en proces werden zelf gestraft.
We weten uit de media wat er allemaal aan de hand is in Belarus. Maar deze oudere mensen hebben daar geen weet van. Ze hebben zorg en liefde nodig. Je zou denken dat Jelena na haar gevangenschap er de brui aan zou hebben gegeven. Ik stop er mee. Maar nee, ze kreeg moed en vertrouwen om verder te gaan. Met nieuw elan.
We mochten afgelopen jaar weer goederen brengen en Jelena was druk met het organiseren van hulp voor de bewoners en voor anderen in het dorp die in armelijke omstandigheden leven. Kijkt u maar eens terug naar de foto's van 2019 op dit blog.
Ik laat u wat nieuwe plaatjes zien. Doordat we goederen brachten kon het weinige geld dat er binnenkomt gebruikt kon worden voor andere zaken.
Zo kreeg alles een rustige tint en een gemoedelijke sfeer. Er waren rolstoelen en bedden. Rollators en veel andere goederen. Daarmee werd geld bespaart om te schilderen.
Vorig jaar konden we al een wasmachine brengen en heel veel waspoeder. Maar ja. 40 bewoners en veel van hen bedlegerig. Dat is heel wat was in een week. Wat is dan een paar gewone huishoudwasmachines? We zijn op zoek naar nog een wasmachine er bij! Of 2...
Wassen gaat zo.
En ja. Wat nu? Wel misschien was u van plan nadat u een nieuwe machine kocht om de gebruikte maar nog goed functionerende op marktplaats te zetten. Of was er na een verhuizing naar het verzorgingshuis geen wasmachine meer nodig. Waar gaat ie heen? ja wij hebben er allemaal zelf al een. Hup op marktplaats of een opkoper.
Misschien.... Wij brengen hem voor u naar Vojgany. En als u wilt krijgt u een foto om aan de muur te hangen. En dan kunt u aan iedereen die vraagt: "wat is dat nu?" , vertellen oh dat is een wasmachine in Belarus. heb je misschien ook nog zo'n ding overstaan. Of weet u een andere oplossing? Ik probeer maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten